08.12.2018 Winter Off Road Challenge

Teraz to już chyba możemy mówić o ostatnim rajdzie w tym roku. Czas zakończyć sezon i zabrać się za ogarnianie sprzętów przed kolejnym, który notabene wystartuje już w styczniu jak dobrze pójdzie. Ostatnią imprezą na jakiej się zameldowaliśmy był rajd Winter Off Road Challenge organizowany przez chłopaków z 4x4 Szczecinek i 4x4 Chojnice. Start imprezy zaplanowano godzinę 9:00.

Do tego czasu pogoda zadbała o podniesienie stopnia trudności na trasie. Deszcz, który lał całą noc skutecznie rozmoczył gliniaste podłoże terenów na którym przyszło nam rywalizować. Na krótko przed odprawą zza chmur wyjrzało piękne słońce a temperatura podniosła się do przyjemnych 8 stopni. To w tym momencie zapadła decyzja, że jedziemy bez woderów. Przecież jest ciepło. :) Startujemy w dwóch klasach. Tomek z Bartkiem jadą w Wyczynie a Marek z Maciejem w Open. Po zaplombowaniu aut i odprawie ruszyliśmy na trasę. Przed nami dwa odcinki specjalne na których rozmieszczono około 40 pieczątek i jedna czasówka. Zaczynamy od piekiełka. To tam czeka najwięcej PK. Tomka i Bartka na trasie mijamy tylko sporadycznie. Z tego co chłopaki mówią to idzie im całkiem nieźle. Nie oszczędzają auta ani trochę i podbijają kolejne pieczątki. Marek i ja również skrupulatnie brniemy do przodu. Kiedy mamy już prawie wszystkie suche punkty kontrolne zaliczone decydujemy się na robienie wody. Cały staw skuty jest grubą warstwą lodu, która cholernie utrudnia jazdę. O robieniu czegokolwiek z koła możemy zapomnieć. Lód uniemożliwia jazdę. Przeciągnąć się przez to też nie da bo zniszczymy samochód. Pozostaje nam tylko połamać lód przed autem. Wchodzimy do wody. A właściwie to Marek wchodzi bo ja migałem się od tego ile się dało. Ale czego bym nie robił w końcu musiałem wyjść ze swojej strefy komfortu i już po chwili byłem mokry od pasa w dół. Podbijamy wszystkie pieczątki i jedziemy na drugi odcinek specjalny. Tam też zaliczymy czasówkę. Ale to na samym końcu. Na Drugim oesie mamy do zrobienia pięć PK z czego jeden jak się okazuje nastręcza wszystkim nie lada problemów. Ujechane koleiny skutecznie odprowadzają auto daleko od pieczątki. W tym miejscu cały czas asekurują nas Tomek z Bartkiem Pomagając nam wycofywać z bagna po kolejnych nieudanych próbach. Zrezygnowani postanawiamy wypróbować pomysł Bartka na użycie wciągarki. W okolicy nie ma ani jednego drzewa, za to jest jedna kupka ziemi. Oplatamy ją lina licząc, że kiedy wetnie się dostatecznie głęboko, uda nam się dociągnąć do pieczątki. I tak też się dzieje. Dobijamy ostatni PK i stajemy do czasówki. Jedziemy powoli nie znając odcinka. Mamy prawie komplet pieczątek i przeczucie, że już nikt inny nie rzucił się na zdobywanie tych we wodzie, dla tego na czasie aż tak nam nie zależy. Po przejechaniu szybkościówki wracamy do piekiełka. Brakuje nam jednej pieczątki. Wisi ona na drzewie na wysokości 4m nad ziemią. Jej podbicie wymagałoby powieszenia Mandaryny w powietrzu na tej wysokości. Kalkulujemy ryzyko i odpuszczamy. Asekurujemy jeszcze Tomka i Bartka przy próbach zrobienia wody. To że nikt inny jej nie robi, to nie znaczy że druga Raptorowa załoga też odpuści. Chłopaki dobijają jeszcze dwa punkty i decydują, że w najgłębszą wodę nie będą się zapuszczać. Jedziemy zdać karty i zjeść coś ciepłego. W końcu cały czas bawimy się w mokrych ciuchach a jest już godzina 17:00 i zaczyna się robić trochę chłodno... No dobra – jest zimno – PIŹDZIIII !!!! Po wlaniu w siebie kilku porcji gorącej i pysznej zupy zajmujemy miejsca przy ognisku i czekamy na wyniki. Cały arkusz z wynikami znajdziecie na stronie organizatora do której zaprowadzi was poniższy link. Ja w skrócie napisze, że Tomasz Skałecki i Bartosz Czarnecki w klasie Wyczyn zajęli II miejsce, a Marek Wawrzyniak i Maciej Młynarz w klasie Open uplasowali się na I miejscu. Z racji tego, że nie bardzo mieliśmy kiedy i czym robić zdjęć i filmów zapraszamy was do galerii organizatorów, którą znajdziecie tutaj oraz do obejrzenia filmów, np tego, tego, tego lub tego.